Tolstoy

“Tolstoy tam anlamıyla rüyalara giren ak sakallı dede formatında bir adamdı.82 yaşında ölmüştü.Babası da konttu,lordu,kraldı;ismi Nikolay İlyiç Tolstoy,bir Napolyon savaşları muharip gazisi eli öpülesi insandı.Tolstoy ak sakallı dede formatına rağmen çocuk gibi karısına eşine dostuna küsüp onlardan kaçacak kadar çocuksu bir adamdı.Eskişehir tren istasyonunda ölmüştü…O benim dedemdi ulan!” diye bir şey yazsam beni ayıplarlardı Ruslar;çünkü Tolstoy dedem değildi ve hiçbir zaman Eskişehir-Haydarpaşa yolunda trende bira içmemişti.Kemal Tahir Moskova’ya gitmiş bunu gezdiriyorlarmış(zaten Moskova’da tahsil etmiş bir adamdır),bakmış paso bir adamın heykeli var sormuş “bu kim?” diye,Ruslar hemen cevaplamış:Lenin! “Lan” demiş “siz mal mısınız?Dostoyevski gibi bir adam varken bunun heykelini dikmişsiniz memleketinize” İşte arkadaşlarım,Ruslar ve edebiyatları üzerine söylenebilecek en manidar laf budur.Tolstoy’un Kroyçer Sonat’ını lise 2’de okumuştum.Küçük yaşıma rağmen beni derinden etkilemişti.Sonat deyince ürperir,müzik dinleyemez hale gelmiştim.Her daim Tolstoy gibi nur yüzlü bir adama sahip çıkmadıkları;onu anlamadıkları;küstürdükleri için Ruslara kinle bakarım,önyargılı davranırım ve onlar hakkında dedikodular çıkarırım.Gün gelir karşıma bi Nikiforoviç veya bir Anton çıkıp da “lan sen Nazım Hikmet’e sahip çıktın mı?Orhan Veli neden garipsel bir adamdı?” diye bıdıbıdı ederse, hiç çekinmeden yumruğumu suratlarına patlatır ve mahalleden tanıdığım tüm it kopuğu “dövüş var lan” diye üstlerine salarım.Orhan Veli PTT çukuruna düşerek zaten ne kadar garipsel bir adam olduğunu ispatlamış bir şairimizdir.Nazım Hikmet ise “Ran” olan soy ismini kullanmayarak,onu saklayarak ileriyi düşünmüş ve “işte yoldaşlar,bilgi yarışmaları için soru olsun bu benim mücadelem…” demiştir.Neyse bütün bunlar Rusları alakadar etmez.Onlar tüm dünyaya mal olmuş yazarlar çıkarmış bir millet,kendi sorunlarımızı onlara aktararak kafamı siktirmek istemem.Lise 2’de okudum demiştim Kroycer Sonat’ı;yalan değildi gerçekten okumuştum o arada kalmış yaşımda.Yaşıtlarım Half Life’da death match yaparken ben oturdum okudum.Ama nasıl bir hazla nasıl bir coşkuyla okudum bir tek ben bilirim.Şule Yayınları diye bir şirket basmış bendeki baskıyı.Şule bence çok dinci bir isim böyle Fethullahcı yapılanma kokuyor içinde;neyse bu konuyu geçelim.Arka kapağa şunlar yazılıydı: “Kroyçer Sonat,benim üzerimde korkunç bir etki uyandırdı.O zamana kadar farkında olmadığım hislerin varlığını bilmediğim bir güce sahip olduğum anlar gibi oldu.”Herkes gibi ben de bu cümlelerin,Sabahattin Eyuboglu gibi yahut Nurullah Ataç gibi bir kültür adamının kaleminden çıktığını sandım.Kitabı ikinci el almıştım.Edebiyat ve Edebi Metinler hocam Refaattin Kavak(kendisine Rafo derdi) aynı zaman sahaftı,ondan almıştım belki kültüre yatkın,kitap okumayı seven ve parlak bir öğrenci izlenimi vererek kanaat notum yükselir gayesiyle.Eğer bu numaram tutmazsa,ek iş yaptığını Milli Eğitim Müdürlüğü’ne isimsiz dilekçe ile şikayet etmekle tehdit edecektim.Sormaya çekindim,“kim bu naif sözlerin sahibi hocam?” diyemedim.Meğer Tolstoy kendisi yazmış bunları…Çakal.
(karikatür:umut sarıkaya)