Gonçarov...

Gonçarov denen adam bir kitap yazmış zamanında,görülebilecek en tembel insanı anlatıyor.Alıp okuyamadım hala kitaplıkta tıpkı kahramanı gibi yatıyor.Hiçbir zaman bu Rus aydınlanmasını ve üretkenliğini anlayamadım.Rus toplumu kokuşmuş ondan dolayı böyle dünya klasikleri ortaya çıktı diyorlar ama inanmıyorum.Kafamda kurduğum sinsi kurguya göre 19.yy.da bu Ruslar çok uyuşturucu kullanmış ondan kafaları makine gibi çalışmış.Şimdi bu cümleden art niyet koparıp,uyuşturucu kafayı daha mı çok çalıştırıyor diye yakama yapışmayın.Uyuşturucu kafayı ne kadar çalışır hale getiriyor bilmem ama kardeşim doğruya doğru,böyle bir üretkenlik de normal insan randımanından da fırlama değil.Bu Ruslar için acayip soğuk adamlar diyorlar,paso içki içip ısınmaya çalışıyorlarmış.Daha önceden kurduğum sinsi kurguyu hemen bertaraf edip yenisini hayata geçiriyorum.Bu üretkenlik bu manyakça yazım sevdası alkolden kaynaklanıyor.Bu Gonçarov denen adam da 1 ayda yazmış küçük fontlu 600 sayfalık romanı.Yıllarca kafamda taşıdım hikayeyi,gün geldi hoop yazıverdim diye birde dayılık taslıyor.Şimdi hiç kaybedecek bir şeyim olmasa,işim gücüm evde oturup televizyon izlemek veya kitap okumak olsa ben de sıkarım kafamdan Rauf diye bir karakter dolaştırırım tüm dünyayı.Önemli olan geçim sıkıntısı çekip de böyle süründükten sonra yazmak tüm bunları.Bu son cümle bir Levent Kırcasal oldu ama siktir et.Levent Kırca demişken,bu adam eskiden komikti sonradan cıvıdı.Herkesin bildiği gerçeği bir daha gün ışığına çıkardım gibi oldu ama öyle cidden yahu.Misal Mavi Muammer bence 80lerde çekilmiş muhteşem filmlerden biridir.O boktan kameralarla çekilen absürd ve fantastik ortamın hastası olmuştum ilk izlediğimde.Bu arada 80lerde neden sinema filmlerinin görüntü kalitelerinin bu kadar boktan olduğu sorusunun cevabını iletişim okuyan bir ahbap verdi bana geçen zamanlarda.70lerde sinema sektörünün krize girmesiyle bunlar eski kameraları falan satmışlar yerlerine daha ucuz kameralar almışlar o eski cillop görüntü veren kameralar tarih olmuş.Şimdi edebi kabiliyetimi kullanıp hiç çaktırmadan başka bir konuya zıplayacağım ama konu bulamadım yazacak.Ben en iyisi tekrar Gonçarov denen herife geri döneyim.Tembel adamı anlattığı romandan sonra bir de uçurum diye bişi yazmış.Hayat hikayesine göre 10 yıl uğraşmış bunla.Hemen bunun üzerine de yorum yapayım.10 yıl çok mu kısa bir zaman yoksa çok mu uzun bir zaman.Bu yazımı lütfedip de okuyan değerli arkadaşlarım sizlere 10 yıl önce ne yaptığınızı ve hatta 10 yıl sonra neler yapacağınızı kafanızda imgelendirmenizi isteyerek klasik bir düz yazı müessessisini de hayata geçireyim.Yazıyor muyum acaba saçmalıyor muyum bilinmez;ancak yaza yaza pratik kazanılır bunun vebabilini de okuma gafletinde bulunan çekiyor ne yapalım.